דער אלטער רבי איז געווען די בעל קורא ביי זיך אין שול און דער מיטעלער רבי פלעגט פון אים הערן דאס ליינען. איין מאל פרשת כי תבוא איז דער אלטער רבי נישט געווען אינדערהיים און אן אנדערער האט געליינט. ווען ער איז געקומען צו ליינען די תוכחה האט דער מיטעלער רבי געהערט און האט געחלש'ט. ווען מען האט אים אפגעמינטערט האט מען אים געפרעגט "מה יום מיומיים" , ס'איז דאך נישט דער ערשטער מאל וואס דו הערסט די פרשה? האט דער רבי געענטפערט "אז ווען די טאטע ליינט איז אלעס ברכות!" וד"ל
Remember that when you hear the תוכחה tomorrow.
א פרייליכען שבת
There is actually a likutei torah or torah ohr on this, based on a gemorah in moed koton that curses are really berochos in disguise
ReplyDeleteis this a quote? or are you using די too much instead of דער
ReplyDeleteHirshel no link for me?
ReplyDeletesorry
ReplyDeleteI hadn't seen your blog, so I didn't see the link.
The story has to do with teh toichacho of Parshas Ki sovo and not of Bechukosai
ReplyDeleteGebrokts:
ReplyDeletetoo much Kneidlach perhaps? can you read this from my post " איין מאל פרשת כי תבוא " ?
Is it not self-evident?
Thank You.