אפשר האָט די מאַמע ביי מיין בר-מצוה אַריינגעוויינט און איר ווייסינקן נאָזטיכל, זייענדיק צוגעטוליעט פון ביידע זייטן פון אירע צוויי טעכטערלעך, פאָרויסגעפילט מיט איר מאַמיש האַרץ, אַז ווייניקער ווי צוויי יאָר נאָכדעם וועט זי פאַרלירן אָט די צוויי טייערינקע ליבינקע, זיסע מיידעלעך -און איר ווייס נאָזטיכל וועט זיך קיינמאָל ניט אויסטריקענען...
יהושע דובראווסקי - מיין בר-מצוה
One should read this article just to get some perspective on how a Bar Mitzva was celebrated in those days by R' Haishke Dubrawski compared to the Bar Mitzva celebrations of today that are considered de riguer. Sad that a short year later his father died and he no longer had to share the Tfillin with him.
ReplyDeleteI had no idea that conditions were so bad even in Samarkand. His two sistes pictured on the right of the photo died two years later from hunger. I am assuming it was the winter of '42.
Lots and lots of other Anash buried family members in Samarkand and Tashkent. Ask your local elder.
ReplyDeleteI don't have to go too far.
ReplyDelete