More Yemen Pictures

Based on the number of Rabbonim and Roshei Yeshiva present I would think that thousands and thousands of Jews would pout out into the streets and make a gevald to save their Teimene Brider....


Somebody's checking his blackberry under the table...



Sent in by a reader.

Is it all about the peyos?

I'm about to apologize for something I haven't done and may not do at all. I'm about to apologize for not caring about Jews in harm's way. How do I know this? after almost four years you just know what to expect, and I expect to be slammed for not caring about Jews. The issue I have is why they pick and choose their causes, as I guess we all do, but I'm not here to criticize myself... Currently - and for some years now - the Hatzoloh cause is that of the few Teimener Yidden remaining in that forsaken country, for some strange reason. It's safe to say that despite Satmar's efforts to help these Yidden they also hurt them by scaring them from going to Israel. So, the poor souls are left there to their own devices, at the mercy of the local Muslims, and await the occasional Satmarer Chossid who's allowed to visit them and bring them whatever he's allowed to bring in. Don't get me wrong; I don't intend on knocking the Hatzoloh work that Satmar does. I live in Monsey and I see many of those families, although I will say that they seem to be having a hard time acclamating to the community, peyos and Hungarian hats not withstanding.



I know all about Satmar and the Iranians. Rav Tov/Tiv, yeah. But I doubt that anybody in Satmar gets all warm and fuzzy when they speak of Iranian Jews. Mention Yemenites, however, and he'll get all excited! Firstly about the past, and also about the present. He'll get excited that the Tziyonim cut their peyos off, and how the Yemenites were the holiest Jews in the world. Why? because they sported long peyos! Then he'll be proud of the fact that many Teymener Mishpoches live in Satmar enclaves, wear traditional Satmar garb, and speak the Satmar dialect of Yiddish. No small feat, there's no doubt about that. So I wonder; I wonder if these Jews in trouble in a far away land were not as aesthetically similar to the Satmars would anybody care? would the Satmorim care? Would they be able to pull together such a list of Rabbonim from across the spectrum? Most of them looked dazed and unsure of why they're there. It's not they're gonna rile up their chassidim and congregants and demand better protection for the Teimonim, "so why I am here," Rabbi X is thinking to himself. Is it all about the peyos?!

מי בטלית זעקל / בייטל

!א רבי קען דערנעמען א מענטש אין אסאך וועגן

Back in Chanukah of 5768 we discussed the six foot tall menorah of the Rebbe Reb Aron of Satmar and how I thought it hypocritical, or at least dishonest of a man that follows in the ways of his uncle the Baal Divrei Yoel and VaYoel Moshe to afford himself such luxuries if not for the fact that Chassidus and the Baal Shem Tov allow for it. At that time, many of you - my closest allies included - disagreed with me for different reasons. Some of you said that the whole concept as it pertains to Satmar has nothing to do with Chassidus, it's all cultural. Hungarians like flashy things so they buy themselves and for their Rebbes, but the point here is neither Baal Shem Tov nor Chassidus. That's the one of the great advantages of this blog, you teach and learn at the same, by virtue of the comments that come in from people like you. בא ללמד ונמצא למד.



Then, this morning, I open my inbox and I see that our good buddy, Mr. A Simple Jew בכבודו ובעצמו, sent me the link I bring above, where a Yid's wife is on the plane and she sees the Satmar Rebbe, Reb Aron, and his Tallis zekkel and she's totally enthralled. She's a MO Jew from California and she's never seen anything like it, so she calls her husband and tells him all about it. In her own world she sees this zekel as being "Corbusier," as in French designer, and is excited that a Chassidishe Rebbe would ever have something like that. Were it not for the fact that SR was sitting in first class, as all good Rebbes should and do, she would've gone over there and asked him all about it. And he probably would've obliged here by answering all her silly questions, this being Untervegens and all, where Rebbes and more relaxed and approachable. So we see; Rebbes and their seemingly luxurious artifacts can have that positive effect on less-observant Jews.

She'll probably go home and be a much better Jew from now on. First, her husband already mentioned that he'd like one too. He obviously doesn't know that Tallis zeklach such as this are reserved for Rebbishe types only, but what he doesn't know can't hurt him. Lots of newly religious or newly Chassidish overstep the so-called boundaries and wear clothing reserved for Rebbes, so this should be no different. Then he'll begin to grow a beard and peyos and be in general more frum and Chassidish, since some well-meaning frummie will ultimately see him and tell that either he gets rid of it or he begins to be more frum. Not wanting to give up his "Corbusier" he'll become more frum. Then his wife will begin to see what he's doing and she'll begin to wonder how she can claim to be married to him when they look so obviously different. Her look definitely doesn't match his, which now includes a shtraymel and vayse zokken, so she'll begin to be more Chassidish and frum too. And it all will be thanks to a Tallis zekel which non-believers like myself thought extravagant and unnecessary. A regular Joe's Tallis bag would never have done the trick.

א בראך אויף שעיקספעיר

Romeo And Juliet in Yiddish/Working On Script

What's the broch, you ask? Well, do you think that Shakespeare would like a bunch of dropouts who speak neither language properly to do this kind of work? I see a Lubavitcher and a couple of Heimishes (Satmar and such) working on this translation, with an artsy type lady directing. These kids are still haunted by the fact that they weren't allowed to wear metal-framed glasses nor have buckles on their belts. It shows you what their intellectual capacity consists of. The fact that they would be chosen to translate the works of Willy Shake shows us what kind of knowledge of Yiddish the directors of this project have. Is all that's necessary for a monumental project like that the fact that these guys were once frum and spoke a distant relative of the Yiddish language? Isn't there anybody at the Arbeiter Ring that could do this? Maybe they want the frum flavor in the translation, so that they can begin to teach it at Beis Ruchel...

Which brings us back to the problem of OTD youth. It seems like these chevrah still are wandering around aimlessly, and have yet to be integrated into any society. They may dress like regular Joes and drink expensive, overpriced coffee, but they're still Yoelis and Mendys and Zalmys, if you get my drift. They can never get over the beliefs and feelings that they were taught as children, even if they do hate much of what they were taught. They also lack any kind of real skills, at least most of them do. Maybe that was the plan all along; teach them nothing, no language, no skills, that way if and when they leave they'll be so miserable that they'll eventually come running back! if that was the plan then they succeeded. On the other hand, maybe these kids have "issues," in which case we needn't worry about them........

ח"כ אברהם רביץ ז"ל

Here's what I wrote in 5766 where Ravitz tells of his 4 meetings with the Lubavitcher Rebbe.



4 times no less! So said the man himself in radio interviews on Israeli radio

Listen Here (in Hebrew)

Highlights of the meetings include:

1) The Rebbe tells him to grow a beard, he says the beard does nothing for him, it doesn't add nor does it diminish his Yiras Shomayim.
2) The Rebbe asks him about learning Chassidus, he says "in Chevroner Yeshivah we learn Mussar".
3) Years later when he grew a beard he told the Rebbe: "it's not because you asked me to, but rather because in the Army they made us either shave every day or let it grow, so I let mine grow!
What I find fascinating is that a man like Ravitz later became one of Degel haTorah's major attack dogs, and Lubavitch wasn't spared either to put it mildly, so what happened to him? Did he sell his soul? I guess so.

ע"כ what we wrote 2+ years ago. Now we learn that Reb Avrohom passed away yesterday at the age of 74/75. He was a "doer" of many great things, including bringing many, many Jews closer to Yiddishkeit while working at Yad LeAchim and at Or Someach in Israel. According to Ravitz even his joining of LeCHi in 1948 as a youngster of 13/14 was also due to the British injustices that were happening in Palestine at the time, including the hanging of Lechi operatives and the closed door policy that they maintained despite the recent ending of World War II. In short he was out there on the front lines, helping Jews. Yet, as a Lubavitcher it's tough to think of him as some great Tzaddik, being that he was a member of the ill-fated Degel HaTorah for 20 years. I know he's not an attack dog like Lorencz is, but he still managed to upset lots of people. Yes, we know Lorencz wasn't around at the time of the split, but he managed to make his mark with his narishe, hateful, and outright false memoirs, and that accusation comes from Agudists, not Lubavitchers.

Keepin' it real in Tucson

Rabbi Yossi Shemtov and the owner outside his shop

Received via e-mail:

Reb Tzig: I have a picture that I got from a friend visiting Arizona (for gezunt, of course) of Rabbi Shem Tov, the Chabad shliach here in Tucson, Arizona, posing with the owner of the pictured store on Erev Shabbos, Likutei Sichos in hand. The story - as I understood it from my friend - goes something like this: There used to be a butcher/grocer here under the "hashgacha" of a conservative Rabbi. The store recently changed hands, and now the new owner, a Sefardi Jew who my friend met last Friday in the shop, told the old owner that he didn't want to buy the place unless he got an orthodox hechsher. The man is traditional, but he has a great amount of respect for Rabbonim, we can all learn from him. So he got the 2 Rabbis here, Rabbi Becker who is a chafetz chaim Queens talmid, a more modern Rabbi, to come together with Rabbi Yossi Shemtov of Chabad of Tucson to make it kosher with a Mashgiach t'midi. On Friday afternoon the mashgiach can't be there so Rabbi ShemTov בכבודו ובעצמו was sitting there learning Likutei sichos, and at 3 o'clock Rabbi Becker was to supposed to come.

My friend took a picture of RYST with the owner. Shemtov told him he can't use the picture without also taking a picture of Becker, since he also does Hashgachah there and it wouldn't be fair to omit him from the story. Maybe tomorrow he will get one of Becker, and then maybe I can send it to you. Tzig, if only this is what this shaliach did he will be in the highest gan eden, since mesiras nefesh on Friday is something extraordinary in my view. I consider myself a chasidishe yid and a talmid chochom to boot, but I feel very little near Shemtov and Becker. What did I ever do for yiddishkiet?

The store is Faig's in Tucson.

A little background on Tucson: For a while Becker and Shemtov didn't work together but now ShemTov is very protective of Becker's Kavod. It's a shtick kedusha, this from a Chabad critic. Becker was to take over on Friday when the mashgiach is off, they both shared the responsibility on friday afternoon in the winter just that mostly non frum ppl whould have kosher meat there is a mashgiach but he can't be there on Friday late so the Rabbis themselves com, which is the real thing in my book. So my friend found Rabbi Shemtov learning Likutei Sichois. I have an audio interview with him he said he only agreed to buy it if the 2 orthodox Rabbis give a hechsher, but it takes a serious commitment from both Rabbonim to execute this. Do you think the holy satmar rebbe would sit in story Friday afternoon just that a landsman should have busor kusher. Hey Rebbetzin, where are my strokehs? it's late!

listen, Tzig, it's connected to the Mumbai thing, just a bit different. Every year 1000s of people come to Tucson for the gem show, among them dozens if not hundreds of frum Jews mostly Sefardim. For them to have this service is the same thing that the kedoshim did in Mumbai, זיין א חבר און א שיתוף פאר די שכינה הק' דאס אללעס. Here you can see Becker's shul. I would say he is a cross between Mod Orthodox and Litvish. Rabbi Becker claims that Reb Dovid Feinstein is his Rosh Yeshivah and he asks him for advice, but the shul is 100% Modern Orthodox.

אמר הציג: I guess I waited long enough for Becker's picture. I'm posting this like it is.

שידוך קריזיס

קאטשקעס בלע"ז


ארטיקל באקומען אין אי-מייל פון א ליינער, כנראה אז מ'רעדט פון געוויסע קרייזען, אבער דאך איז זייער אינטערעסאנט און גאר, גאר צום פונקט


וואו זענען די שדכנים??? / ט.ב. שאץ מאץ

זייער א באקאנטע פראגע וואס אסאך פרעגן, וואו זענען די שדכנים???...,

פארוואס קומען נישט צו קיין נייע שדכנים, און די אלטע שדכנים זענען סתם אזוי עפעס אויף וויקעישאן, אין אמת'ן אריין איז שוין זייער אסאך געשריבן געווארן איבער די טעמע, כמעט יעדע אויסגאבע וואס איך האב נאר אמאל געליינט האט שוין אמאל מייחד געוועהן א וויכטיגן ווינקל וועגן שידוכים און שדכנות, ווי עס זענען געפלויגן בריוו'ן הין און צוריק ווי די שדכנים רעדן זיך אפ אויף די עלטערן, און ווי די עלטערן רייסן גאר אראפ די שדכנים, מיט טענות אהין און אהער, אבער לפי ידיעתי איז דער ענין פון שדכנים ביז דערווייל נאך נישט געשריבן געווארן דורך שאץ מאץ מיט זיין פוינט אוו וויָאו....

נו?, שטעלט זיך די פראגע אויף וועלכע זייט גייט זיך אונזער שאץ מאץ שטעלן, אויף די שדכנים'ס זייט אדער די עלטערן'ס זייט, גייט ער בכלל נעמען א שטעלונג?, אדער סתם אדורך טון די סוגיא און לאזן אנדערע מחליט זיין צו ער נעמט א שטעלונג, אויב איר האט ספיקות ביטע האלטן דעם אטעם ביזן סוף ארטיקל אפשר וועט איר אנטשיידן דעם ענפער, אבער דאס איז זיכער אז די טעמע איז א הייסע און א וויכטיגע,כאטש וואס לויט מיין אינפארמאציע געפינען זיך נישט דא אין קרעטשמע אידן וואס טוען שידוכים מיט די קינדער, (חוץ ר' שמחה'לע...) איז דאך אבער יעדער קרעטשמע איד א עתיד להיות לעשות שידוכים מיט זיינע קינדער, ממילא וועט ער מוזן אמאל צוקומען צו דעם אישו, און אפי' צו די יונגערע יונגעלייט איז אויך שטארק נוגע די טעמע, ווייל סוף כל סוף זענען זיי די דעה זאגער'ס און די אינפארמעישאן געבער'ס בשעת שידוכים, (צומאל גיבן זיי שלעכטע אינפארמעישאן מכח קנאה אויף די יונגערע געשוויסטער אז זיי זאלן נישט טרעפן בעסער ווי זיי....) ממילא רעדט די טעמע פון שידוכים צו יעדן עלטער צוגלייך. ווען מ'רעדט פון שידוכים ביים היימישן ציבור, מוז מען מקדים זיין אז ביי אונז חסידים איז דער מהלך גאר אנדערשט ווי אין די אנדערע חלק וועלט ווי אין די ישיבה'ישע ציבור ודומה להם, ביים ישיבה'ישן ציבור זענען די בחורים וואס זוכן די מיידלעך, ממילא דארפן זיך די מיידלעך זיך צושטעלן זיי זאלן געפעלן פארן צד הבחור, משא"כ ביי אונז זוכן די מיידלעך די בחורים ממילא דארף זיך דער צד הבחור צושטעלן צום צד המיידל, ווי כאפט דער חילוק?, דער חילוק ווערט זייער גרויס, ווייל דארטן ווי דער פארלאנג איז, דארט איז די מאנגל, ביי חסידים איז א מאנגל אין גוטע בחורים, ביי ישיבה'ישע איז א מאנגל און גוטע מיידלעך, ס'איז געווארן אזא מצב אז פונקט אזוי ווי ווען א חסיד האט א שטוב מיט בחורים איז ער פאר'צרה'ט און פאר'דאגה'ט (און מיט רעכט...), איז א ישיבה'שע משפחה מיט א שטוב מיט מיידלעך א צרה....

דער פראבלעם ווערט אבער ביי אונז נאך גרעסער, ווייל אז די בחורים זענען די וואס ווערן אויסגעקליבן און ס'ווערט דורך דעם א מאנגל פון גוטע בחורים, איז דער פראבלעם נאך מער, ווייל צו זיין א גוטע בחור איז אסאך שווערע'ר ווי צו זיין א גוטע מיידל, וואס דארף דען א מיידל טון צו זיין גוט?, מ'טוט זיך אן גוט, מ'שמייכלט צו יעדן מ'פראבירט זיך צו האלטן דעם גוטן נאמען, קיין גרויסע יצה"ר'ס איז נישטא ביי קיין מיידלעך, איז טאקע דא א גרויסע אויסוואל פון גוטע מיידלעך, (עכ"פ לויטן אפשאצונג), משא"כ צו זיין א גוטע בחור איז זייער שווער, ער דארף אויפשטיין פארטאג'ס, דאווענען צייטליך, קענען גוט ביים פארהער, לערנען פלייסיג יעדן טאג, און האבן גוטע מדות, בכלל איז אסאך לייכטער צו דערקענען א בחור'ס תוכן און א בחור'ס מדות אסאך מער ווי א מיידל, ווייל א בחור זעהט מען אין ביהמ"ד יעדן טאג וויאזוי ער דאווענט, און בשעת'ן דאווענען קען מען דערקענען צו ער איז א ירא שמים, מ'זעהט א בחור אין דארמעטארי צו ער פארטראגט זיך מיט זיינע חברים, מ'זעהט אים צו ער שטופט זיך ווילד אויף די פארענטשעס ביים רבי'נס טיש, דעם בחור'ס אינהאלט איז אסאך מער אויף שאָו ווי די מיידל'ס, א מיידל קומט אריין אין איר ארבעט'ס פלאץ שפילט דעם שפיל כאילו זי איז א גוטסקייט, הערשט נאך די חתונה ווערט מען געוואר ווי שטארק זי קען אויפעסן דעם געזונט פונעם מאן...., ווי קען מען בכלל וויסן צו זי איז א ערליכע צו נישט, זי קומט נישט אין ביהמ"ד יעדן טאג, זי איז נישט אין דארמעטארי....

ממילא פאר וואס ווען ווי, איז דא א פראבלעם פון צופאסן שידוכים, ווייל די מיידל די מודברת איז דאך גוט אין די אויגן פון אסאך מענטשן, אבער דער בחור איז דאך נישט אזא גוטער בחור ווייל מ'זעהט דאך אים כסדר, און דערפאר איז נישטא קיין אויסוואל, ממילא פארט עס נישט, איי ס'איז באמת יא א פּאָר, ווייל די מיידל איז דאך באמת נישט בעסער פונעם בחור זי איז דאך נאר בעסער למראות העין, דאס ווייסט מען אבער נישט קלאר, און דאס קען מען דאס נישט ארויס זאגן אפן. הייבען מיר שוין אן מיט א לינקע פיס..., דער שדכן איז שוין יעצט מיט די ליסטע אין דער האנט נאך פארן אנטראגן שידוכים פאר מענטשן הונקעדיג, ער דארף די ווייניג גוטע בחורים צושטעלן פאר אסאך גוטע מיידלעך, נו ווער וויל דען זיין אין א ארבעט וואס איז הונקעדיג, פעלן דאך מענטשן וואס דארפן טון אזא ארבעט, הייבט זיך אן א פראגע צווישן מענטשן, "וואו זענען די שדכנים"???...

רוב עלטערן קענען באמת נישט זייערע קינדער, אפי' עלטערן וואס זענען געטריי און גיבן זיך אפ און זענען מחנך די קינדער מיט יגיעה און לייגן אריין אסאך צייט אין זייערע קינדער, און זענען ביי די מיינונג אז זיי קענען זייערע קינדער, דאך קענען זיי נישט וויסן וואס פאר א נאמען זייערע קינדער טראגן אין די גאס און וויאזוי מענטשן שאצן אפ זייערע קינדער, יעצט ווען עלטערן באשליסן אז ס'איז צייט צו טון א שידוך און מ'הייבט אן צו רעדן צום שדכן (די פאר געציילטע שדכנים וואס זענען יא אין דינסט, ווייל אונזער קעפל איז דאך ווי זענען די שדכנים?...), ווייסן די עלטערן באמת נישט וואס מ'וויל און וואס מ'זיכט, מ'מיינט אז דאס קינד איז אין סטעידש נומ. 8 און דעריבער שאצט מען אים אפ אז מ'דארף אזא און אזא שידוך, דער שדכן הערט אויס און לייגט זיך אריין דערון, פרעגט אינפארמאציע ביי מגי"ש ביי באקאנטע, באקומט א קלארן בילד פון דעם מדובר אז ער איז נישט סטעידש נומ. 8 נאר ער איז סטעידש נומ. 6,יעצט זאל דער שדכן צוריק גיין זאגן פארן טאטן אנטשולדיגט דיין זון / טאכטער איז נישט אזוי ווי די זאגסט נאר זיי מוחל ציפ אראפ אביסל פון זיין קרוין, ווערן דאך די עלטערן באליידיגט, זיי הייבן אן צו טענה'ן דער שדכן איז א חי' א אום מענטש, ער זאגט מיר אז מיין יואל'י איז א עוורידש בחור און נישט קיין ספעשל בחור, נאר ווייל ער וויל אויספירן עפעס א שידוך און פאר זיין איגאָו מאכט ער אוועק מיין יואלי, דא ווערט שוין דער שדכן הונקעדיג אויף ביידע פיס....ווידער האט דער שדכן אנדערע עצה, ער זאגט נישט צוריק פארן טאטן אז זיין יואלי איז עוורידש, ער טראגט נאר אן א מיידל בת פלוני, ווייל לויט די אפשאצונג פונעם שדכן'ס אינפארמעישאן איז בת פלוני זייער פאסיג, די עלטערן ווי זיי הערן אז מ'טראגט אן אזא נאמען ווערן זיי באליידיגט אויפן שדכן אזעלכע גארביטש טראגט מען "מיך" אן, און מ'ווערט ברוגז אויפן שדכן, יעצט זאל זיך דער שדכן צוקריגן מיט זיינע גוטע פריינד?, גייט ער וואס שנעלער ארויס פון שדכנות ליין, און די פראגע פונעם קעפל ווערט גרעסער "ווי זענען די שדכנים"???.....

די זמן וואס א איד הייבט אן צו טון שידוכים מיט זיינע קינדער איז זייער סענסעטיוו, דער מענטש האט געהאלטן ביז די 39 יאר, אז מענטשן קוקן אים אן אלץ מכובד מדריגה נומ. 55, אבער ווי נאר ער זעהט ביי שידוכים ווער ס'וויל אים יא און ווער ס'וויל אים נישט, זעהט ער קלאר וויאזוי מענטשן קוקן אים אן, און ווערט געוואר אז ער איז גארנישט במדריגה מכובד נומ. 55 נאר קוים נומ. 40, ווערט ער אטאמאטיש צובראכן און סענסעטיוו, דעריבער וועט א מענטש טון אלעס אויף די וועלט אז די ערשטע פאר קינדער זאל ער טון גוטע שידוכים און אזוי באקומען א בילד פאר א איש מכובד, וואס דאס מיינט מכובד אויף ווייטער אגאנץ לעבן, און ווען א מענטש איז סענסעטיוו טוט ער פעולות וואס איז ארויס פון א גראדן ליין..., דערפאר זעהט מען מענטשן אין ביהמ"ד טוען פארשידענע זאכן וואס איז נישט צום פארשטיין, אבער ווען מ'זאל צולייגן אביסל דעת אז יענער איז אין די שידוכים סטעידש וועט מען אלעס פארשטיין.

דאס מוז מען וויסן אז ווען א איד דארף א שידוך טון, איז ער נישט אנדערשט פון א עני העומד בפתח, מיט א אויסגעשטרעקטע האנט וואס בעט זיך ברחמים גיב מיר א נתינה איך בין א גרויסע נצרך, אקארט די זעלבע איז א איד וואס דארף טון א שידוך, ער שטייט מיט אויסגעשטערקטע הענט און רופט אויס טייערע אידן רחמנים בני רחמנים טוט'ס מיר א טובה האט'ס רחמנות אויף מיר און נעם מיין קינד פאר א שידוך, נישט קיין חילוק צו ער האט געלט, צו זיינע קינדער זענען געלונגען, צו זיינע קינדער זענען שיין און געראטן און פיקט אַפּ, ער מוז נאך אלץ אנקומען צו יענע'ס טובה, אז יענער זאל אים געבן דעם "יא" איך וויל נעמען דיין קינד פאר א איידעם / שנור, און אויב מוז מען אנקומען צו יענע'מס טובה ביסטו א נצרך....און אז די ביסט א נצרך, איז יושר דו זאלסט זיך אויפירן ווי א נצרך.... (ס'טוט וויי?.... וואשע זאל מען טון צער גידול בנים....)ביסט א נצרך אז דער שדכן זאל דיר אנטראגן א שידוך, ביסט א נצרך אז די אנדערע צד זאל געבן זייער הסכמה,ביסט א נצרך אז מענטשן זאלן געבן גוטע אינפארמעשאן, און אויב ביסטו א נצרך אז דער שדכן זאל דיר אנטראגן א שידוך דארפסטו האבן דרך ארץ פארן שדכן, פונקט ווי דער עני האט דרך ארץ פארן עושר וואס שרייבט טשעק'ס פאר צדקה...., ס'איז קיין שום קונץ צו שרייען אויף א שדכן, נישט אזוי ארבעט ער בעסער פאר דיר.

ווען א שדכן רופט אן א מחותן (עתיד להיות מחותן) אנטראגן א שידוך, הייבט דער טאטע אן גלייך מיט זיינע קשיות, ווער ביסטו?, וויפיל שידוכים האסטו שוין אויסגעפירט אין דיין לעבן, ווער איז דיין טאטע, ווי אלט ביסטו, וועמענ'ס איידעס ביסטו, האסט נאך א פרנסה אין דער זייט, הייסט דאס דו הייבטס יעצט אן....., איך קען עפעס אזוי לאזן מיינע קינדער'ס שידוכים זאלן געפירט ווערן מיט אזא קליינע שנוק...., טייערע טאטע!!! א יוד טוט דיר א טובה און טראגט דיר אן א שידוך, צו וואס ווארספטו זיך ארום מיט אים, ביסטו דאך א נצרך, הער אויס וואס ער זאגט, גיב אים א געלעגנהייט צו טון זיין ארבעט אפשר טויג ער יא, אפשר איז ער א גוטע שלוח, יעדע לאנג יעריגע שדכן האט דאך אמאל אנגעפאנגען, (מ'גלייבט דאך אין דעם וואס די ספרים זאגן אז מיט יעדע שידוך וואס מ'טראגט אן מאכט מען די עכטע שידוך נענטער קומען)יעצט אז דער נייער שדכן באקומט אזא קבלת פנים, לייגט ער אראפ דעם טעלעפאן און הייבט אים נישט אויף אזוי שנעל, ווערט דער קעפל - קושיא צוריק בתוקפו "וואו זענען די שדכנים"???..... ווען א איד האט געטון א שידוך מיט 30 יאר צוריק, וויפיל האט מען באצאלט פארן שדכן?, איר ווייסט וויפיל?, פרעגט'ס ענק נאך וויפיל די פרייז איז געוועהן....., וויפיל באצאלט מען היינט 30 יאר שפעטער, איר ווייסט וויפיל?, די זעלבע פרייז א דאללאר נישט מער....., שכר השדכנות איז נישט ארויף געגאנגען צוזאמען מיט די רענט, גראסערי, געז, לעקטער, טעלעפאן, אויסער דעם וואס ס'איז קלאר אז פאר 30 יאר צוריק איז גרינגער געוועהן צו טון שידוכים (ווי מיר וועלן נאך ברייטער שמועסן וועגן דעם) ווי היינט, און באצאלן צאלט מען די זעלבע פאר די שווערע ארבעט ווי פאר די גרינגע, נו, צוריק צום קעפל (אלע אינאיינעם הויעך אויפן קול) "וואו זענען די שדכנים"???....

צוריק צו פריער, אז ווען א איד הייבט אן צו רעדן וועגן שידוכים פון זיין קינד ווייסט ער נאכנישט וואס ער זיכט, אויב איז ער א מענשט וואס לאזט ער זיך רעדן, וועט אים דער שדכן זאגן קלאר וואס איז טאקע פאסיג פאר אים און פאר זיין קינד, (מ'רעדט דא פון ערנסטע שדכנים וואס מיינען לתועלת הענין צוזאמען צו פארן א חתן מיט א כלה וואס זענען פאסיג איינער צום צווייטן, נישט פון דעי שדכנים וואס זיכן צוזאמען צו שטעלן 2 באמבע נעמען אויפן לוח המודעות צעטל...) דער שדכן האט א עבודה רבה אויפצוקלערן דעם טאטן /מאמען, אז דער שידוך איז טאקע פאסיג פאר זייער קינד, איר ווייסט וויפיל מוח וואשונג קאסט???, איר ווייסט וויפיל מ'וואלט באצאלט אין די וועלט פאר אזא איינעם וואס קען איבער מאכן יענע'מס מוח?, נישט 1000$, נאר אפאר הונדערט טאלער א שעה...., ענדליך דער שדכן האט שוין קאנווינסט די עלטערן צו גיין א שטאפל ווייטער, מאכט זיך א צווייטע שדכן קומט אן און איז בכח אריין צו טאנצן אינדערמיט און נעמט איבער דעם שידוך צום צווייטן פאזע, און פירט אים ביזן סוף, מ'באצאלט אים פול פרייז ווייל ער האט אויסגעפירט דעם שידוך, אבער דאך ווילן די מחותנים זיין מענטשן מ'דערמאנט זיך פונעם ערשטן שדכן מ'ווארפט אים אריין 2 הונדערט טאלער און מ'איז צופרידן, יעצט לאמיר טראכטן איין מינוט, וויאזוי דארף זיך דער ערשטע שדכן פילן?, פילט ער נישט ווי צוויי סענט?, איך בין געוועהן דער וואס האט האט יענע'ס מוח אויסגעוואשן זאל מסכים זיין צו דעם שידוך און דאס באצאלט מען מיר פאר חדשים ארבעט, נאך אזא מעשה באקומט ער אפעטיט צו ארבעטן ווייטער? צו נישט, יעצט ווער וויל מיטשרייען מיט מיר...., "ווי זענען די שדכנים"???....

אז מ'רעדט שוין וועגן דעם פראבלעם פון אויסכאפן שידוכים, דארף דערמאנט ווערן לגנאי די שדכנים וואס האבן אזא מנהג אז זיי קומען אן מיט א ליסטע, איינער וואס קען אביסל די שידוכים ליין ווייסט שוין בדרך כלל וועלכע משפחות גייט צו וועלכע, ממילא קומט דער שדכן נומבער איינס צום אבי הנערה, און ברענגט אים א ליסטע פון 10 בחורים, ער זאל זיך גיין נאכפרעגן אויף אלע 10 און לייגט זיך שלאפן, אבער ווען שדכן נומבער צוויי לייגט זיך אריין אין א שידוך וואס איז געוועהן איינע פון די 10 אויסגערכנטע ביי שדכן נומ. 1, און פירט דאס צו א שטאפל ווייטער, שפרינגט אריין שדכן נומ. 1 מיט א טענה איך האב דאס אנגעטראגן צום ערשט דערפאר מוז איך דאס ענדיגן און מאכן דאס געלט, אפגערעדט אז ס'איז נישט ריכטיג ס'איז א ענין פון עני המהפך בחררה, איז דאך משמע פון אזא מעשה אז מ'רעדט פון אפאר שדכנים, אויב אזוי איז שווער א מורא'דיגע קושיא, דו הייבסט אן צו זאגן אז ס'איז נישטא קיין שדכנים, דא ברענגסטו מיר א גאנצע מעשה איין שדכן כאפט צו פונעם צווייטן, ס'טוט זיך א געכאפעכטס, ס'איז דא שדכנים פון וועמען צו כאפן וואס גייט דא פאר, אלא מאי (א דריי מיטן פינגער) דאס גופא איז דער פראבלעם, ווייל דער שדכן נומ. 2 וואס פון אים כאפט מען ארויס דעם שידוך ער ריקט זיך אין דער זייט, און צוביסלעך געט ער אויף, ווייל אז מ'כאפט שטייט ער אין דער זייט, ווערן דאך די שדכנים ווייניגער, ממילא איז שוין פארענפערט די הארבע קושיא וואס דער קעפל האט געפרעגט....., (נו? ווער ווייסט?....) "ווי זענען די שדכנים"???..., (דאס זאגט מען שוין בנוחתא אבער עכט איז עס א קושיא....)

די שידוכים סטעדש איז זייער אינטרעסאנט און ס'איז גאר קורץ, עס הייבט זיך אן ביי די 18 מיט אפאר חדשים און עס ענדיגט זיך ביי ניינצן און דריי פערטל, דאס מיינט אז ווען א טאטע צעגערט אביסל ער טראכט און באטראכט נאך און צווייפלט אביסל וועגן א שידוך, גייט ער אראפ פון טיש, ס'ווערט א פלעק, ווייל מענשטן הייבן שוין אן צו פרעגן וואס גייט פאר מיט דעם בחור צו וואס איז ער געווארן עלטער? אלא מאי ס'איז נישט גוט..., (ממש אזוי גייען די השערה'ס אויף מענטשן...) און ווי נאר דער בחור ווערט כמעט 20, גייט ער אינגאנצן אראפ פון טיש די שדכנים הערן אויף צו רופן, דא ווערן שוין די עלטערן נערוועז און מ'טוט געאיילטע שריט, איין שריט איז צו רופן דעם שדכן און זאגן בזה"ל אז דו טרעפסט מיר א שידוך קריגסטו 5 אלפים, נו פאר פינעף אלפים לוינט זיך צו ארבעטן, דער שדכן ארבעט אויף קעס און אויף כלים ביז ער טרעפט א שידוך, און עכ"ז קען ער נישט טרעפן דאס בעסטע ווייל דער בחור איז שוין אביסל אלט (ווי אלט? וואס הייסט?, כמעט 20....) קומט אויס אז די שדכנים ווערן צוריסן, פון איין זייט וויל דער שדכן טון די געהעריגע שידוכים משדך זיין די 18 אהאלב יעריגע, פון די אנדערע זייט האט ער די נערוועזע עלטערן פון די פבראלעמאטישע קינדער (העכער 20) וואס זאגן אים צו 5 אלפים, און הלכה בידוע בישראל אז געלט רעדט, ווערט ער צוריסן אין צווייען, ער האט פרעשור פון די פראבלעמאטשע, און זיין אייגענע רצון איז צו טון געהעריגע שידוכים, נו ווער וויל דען א צוריסענע פרנסה, דעריבער פרעגן די צורייסער'ס צוריסענערהייט "ווי זענען די שדכנים"???...

ווידער איז דא א שריט וואס עלטערן טוען געאיילט, אז מ'כאפט פון וואס ס'איז דא יעצט אויפן טיש, מ'ווערט נערוועז אז דער בחור וועט בלייבן פארזעסן, געט מען א מאך א סך הכל ווער איז יעצט דא אויפן טיש, איני מיני אַה בַּא בָּא און מ'מאכט דעם ערשטן שידוך אין איילעניש אן גוט אדורך טראכט מיט שכל צו איז דאס א שידוך וואס קען אנהאלטן ביז די 120 יאר, וואס די קאנסעקווענסן זענען זייער נישט גוט, יעצט זאל אני הקטן שאץ מאץ גיין פאריכטן די וועלט, ניין, אבער דאס זענען די טריקענע פאקטן וואס דער מצב איז. ס'איז זייער אינטרעסאנט די ירידת הדורות (מ'רעדט נישטא קיין שובבים תורות פון ירידת הדורות אין פרצות און רוחניות מ'רעדט פשוט פון די ירידה אין עניני שידוכים) לאמיר נעמען אזא יוד ווי ר' שמחה (יעדער קען אים דא?, ר' שמחה פון בתוככי קרעטשמע) "למשל" לאמיר אנעמען אז אונזער ר' שמחה איז שוין 63 יאר זיינע קינדער טוען שוין שידוכים מיט זיינע קינדער (ר' שמחה!!! ס'איז נאר א משל....) יעצט לאמיר זעהן וויאזוי איז ער אליין א חתן געווארן, וויאזוי איז צוגעגאנגען די שידוכים פון זיינע קינדער, און וויאזוי טוען זיינע קינדער שידוכים. אין די כ' יארן האבן די מלחמה אידן געטון שידוכים, ר' יעקב פון מישקאלץ מיט ר' בערל פון בערעגסאז האבן געטון א שידוך, דער ר' יעקב האט נישט געוויסט די היסטאריע פון ר' בערל ווארום ער קומען פון מישאלץ און ער קומט פון בערעגסאז, און ביידע צדדים האבן נישט געהאט קיין צוריקהאלט פון טון דעם שידוך, און דער חתונה איז פארגעקומען אין גרענד פערעדייס (אנע זיידעס נעבאך) די מחותנים זענען געוועהן מלא שמחה נאך אזא מלחמה צו זעהן א נייע דור וכו' וכו', (דא לאז איך שוין די בדחנים רעדן פון די הרגישים....) בערך אזוי האט ר' שמחה זעלבסט חתונה געהאט.

דער דור ריקט זיך, ר' שמחה איז ב"ה זוכה צו א שיינע משפחה, זיינע אייגענע קינדער וואקסן אונטער, מ'שטייט שוין אין שידוכים, מ'לאזט זיך ארויס אויפן מארק, אבער דא ווערט שוין די מעשה אביסל שווערער, מ'טראגט אים אן שידוכים פון מענטשן בערך פון זיין עלטער, די וואס זענען די ערשטע דורות געבוירן נאך די מלחמה, אט דעם נייעם ציבור קען שוין ר' שמחה פון יונגווייז, ער ווייסט פונקטליך דער האט געלערנט אין בית התלמוד און דער האט געלערנט אין צעהלים, דער האט געהאט שווערע צייטן אלץ יונגערמאן, דער האט געהאט א האלד אפ אין געשעפט, ביקצור מ'קען זיך פון יונגערהייט, אנדערשט ווי זיין אייגענע שווער און טאטע וואס האבן זיך בלויז באקענט דאהי נאך די מלחמה, נישט וויסנדיג זייער בעקראונד, און אז מ'קען זיך גוט ווערט שוין אביסל שווערע'ר דעם רצון זיך משדך צו זיין מיט יענעם ווייל מ'ווייסט דאך אלע חסרונות...., אבער דאך מאכט מען די ריכטיגע החלטות און מ'טוט שידוכים מיט די קינדער, אבער לעומת זה זענען די זיידעס אינגאנצן נישט קיין מדובר, עלטערע אידן פון מישקאלץ און פון בערגסאז זענען בכלל נישט קיין רעדע אדער עיכובים ביים שידוך, און אזוי לויפן די יארן מ'ווערט פארוואנדלט פון א טאטע צו א זיידע, און א גוטע שעה.

דער נייע דור דאס איז שוין דער דריטער דור, די קינדער פון ר' שמחה הייבן אן יעצט אין אונזער תקופה צו טון שידוכים, ר' שמחה אליין ער איז זיך שוין נישט צופיל מטפל מיט די ענינים ווייל דאס זענען שוין די אייניקלעך, אבער גאר אסאך מאל פרעגן די קינדער זיין חוות דעת איבער משפחות און שידוכים, דא קומט אבער צו נאך אסאך מער ידיעות, ווייל ווען ר' שמחה אליין האט געטון שידוכים מיט זיינע קינדער, האט ער נאר געהאט א פראבלעם מיט די מחותנים וועמען ער האט געקענט אינגערהייט, אבער מיט די זיידעס האט ער נישט געהאט קיין פראבלעם ווי געשמיסט זענען די אידן פון מישקאלץ און פון בערעגסאז נישט קיין עיכוב, אבער זיינע קינדער האבן שוין יא א פראבלעם מיט די זיידעס, אויסער דעם וואס זיי האבן דעם פראבלעם אז מ'קען די מחותנים פון זייער עידש, קען ער דאך די נייע זיידעס די 65 יעריגע וואס זענען די יעצטיגע זיידעס, מ'קען דאך יענד'נס היסטאריע, און אז מ'קען זיך צו גוט ברענגט דאס צו וויסן יעדנס חסרונות, וואס איז א שטארקע עיכוב צו טון שידוכים, ס'איז היינט א נארמאלע זאך א טאטע זאל זאגן אז דער חתן געפעלט מיר דער טאטע אויך אבער דער זיידעס ער איז דאך א שטיקל פויער ער מאכט מיר קידוש פארן ליינען יעדע וואך שבת..., צו אפי' דער זיידע איז א ערליכע וויל נישט דער ווייב ווייל זי קען דעם באב'ן פון קליידער געשעפט....

אויב דאס איז נישט גענוג איז געשעהן אין אונזערע צייטן עטליכע טיילונגען אינערהאלב די חסידות'ער, לאמיר זיין אויפריכטיג אין סיי וועלכע חסידות וואס האט זיך אפגעטיילט וויל נישט איין האלב זיך משדך זיין מיטן צווייטן האלב, לאמיר געבן א משל (רבותי נעמט'ס עס נישט פערסענאל ס'איז נאר א משל...) דער נאנאש'ער חסידות באשטייט פון 4 טויזנט מעמבער'ס, ס'איז נעבאך געשעהן א טיילונג צווישן צוויי קינדער, איינער נעמט 60 פראצענט און איינער נעמט 40 פראצענט, דער זון וואס האט 60 פראצענט האט גענומען דעם נאמען נאנאש (ער האט דאך רוב) דער אנדערע זון וואס האט נאר 40 פראצענט, ער האט צוגעגעבן א נאמען און הייסט הודו-נאנאש, סך הכל האט דער נאנשער זון איבער 2 טויזנט מעמבער'ס, און דער הודו-נאנאשער זון האט אביסל ווייניגער ווי 2 טויזנט מעמבער'ס. פארשטייט יעדער אז נאך אזא טיילונג ווערט א שטיקל קריזיס אין די שידוכים פעלד, ווייל אמאל זענען געוועהן 4 טויזנט משפחות וואס דאס האט געמיינט א גוטע פאר הונדערט משפחות פון יעדן קאטעגאריע, אפאר הונדערט פון די גאר פרומע, אפאר הונדערט פון די מעסיגע, אפאר הונדערט פון די בעת בתי'שע או מער בעסערע, אבער נאכן טיילונג און פון אפאר הונדערט פון יעדן קאטעגאריע געווארן צוטיילט אויף העלפט, ווערט דאך די אויסוואל קלענער, קומט נאך צו א פראבלעם אז אויב דער ציבור ווערט קלענער קען מען זיך נאך בעסער ווי פריער פארן טיילונג מ'איז דאך מער נאנט איינער צום צווייטן, וויל נאכן ריס אינעם חסידות איז די גאנצע קהילה מער פאראייניגט, און אז מ'איז צו נאנט וויל מען זיך נישט משדך זיין ווייל מ'קען זיך צו גוט, און מ'קען אלע חסרונות.

וועלן דאך זיין קלוגע מענטשן וואס זאגן איך וויל בלייבן נוטראל, איך וועל נישט נעמען קיין צד, אזוי וועל איך קענען גרינג שידוכים טון, איך וועל קענען נעמען פון דעי צד און פון דעי צד, איז אבער די מעשה פונקט פארקערט, ווייל דער נוטראלע מענטש קען נאר נעמען א מעסיגע מענטש, א נוטראלע מענטש קען נישט נעמען אן עקסטרעמע נאנאש'ער חסיד, און קען נישט נעמען קיין עקסטרעמע הודו-נאנאש'ער חסיד, ווייל אז ער איז נוטראל וויל ער נישט זיינע קינדער זאלן ווערן עקסטרעם, און האבן צוויי איידעמער איינער עקסטרעם אהער און איינער עקסטרעם אהין, מ'וועט זיך דאך רייסן שבת איבער זיין טיש..., זאל ער נעמען נאר א מעסיגע איז דאך זיכער נאר דא א קליינע אויסוואל, רוב עולם האט דאך א מיינונג. השתא דאתינא להכא, אז ס'ווערט א פראבלעם וועגן די טיילונג אין די הויפן, שטעלט זיך א פראגע ווי שטייט איין דער שדכן אליין?, ער איז מער פארן נאנאש'ער אדער פארן הודו-נאנאש'ער?..., אויב דאווענט ער ביים נאנאש'ער וועט דאך דער הודו נאנאשער נישט וועלן ער זאל אים אנטראגן שידוכים ווייל ער מיינט דאך נישט ריכטיג זיין אינטרעס, ער איז דאך פון די אנדערע, פון די שקצים, ציט ער איין דעם פאסיק פארן שדכן, ווערט דאך דער שדכן אויסגעמאגערט, הייבט זיך אן צו מומרלען א טענה "וואו זענען די שדכנים"???....

אמאל זענען פארהאן שדכנים וואס ווייסן באמת נישט וואס זיי טוען, מ'האקט צוזאם טויט מיט רויט, און ס'ווערט א שידוך, אין פאקט אז די עלטערע שדכנים ווערן ממש קראנק ווען זיי זעהן צו די נייע שידוכים, ס'נעמט זיי טעג זיך צו בארואיגן אז יענקל פון מאנסי האט זיך משדך געוועהן מיט קליין פון קלעמענטי, ס'איז דאך ממש א הימל געשריי, עד כדי כך אז זיי שפירן אז זיי קענען נישט עקזעסטירן אינעם שדכנות פעלד, אויב קען געשעהן אזעלכע שידוכים פארגייט זיי דעם אפעטיט, וואס געשעהט די נייע שדכנים זענען דאך אום ערפארן, און די אלטע שדכנים זיצן מיט א פארגאנגענעם אפעטיט, דא פרעגן שוין די שדכנים אליין אונזער קעפל, "וואו זענען די שדכנים"???....

די עלטערע שדכנים באשולדיגן די נייע אומערפארענע שדכנים, אז זיי זענען שולדיג אין די מצב פון סעפערעישאן'ס ל"ע צווישן אונזער ציבור, ווייל זיי האבן מתחילה אן נישט געטארט צוזאמען שטעלן אזא שידוך, (אין אמת'ן קען מען נישט אינגאנצן באשולדיגן די שדכנים, שולדיג זענען אביסל די עלטערן ווייל ווען דער שדכן טראגט אים אן וואס איז באמת פאסיג ווערט ער באליידיגט ווי געשמיסט אויבן, לייגט ער נאר פאר די שידוכים וואס יענער וויל הערן, ממילא געשעהט וואס געשעהט) אפגערעדט אז אויב חלילה ס'געשעהט אזא אומגליק אז א פאר פאלק צושייד זיך ל"ע, איז די ערשטע אדרעס איינעם צו באשולדיגן איז דער שדכן, מיט די טענה דו האסט אונז פאר'נער'ט, האסט אונז פארקויפט ליגנט, יעצט שטעלט זיך ארויס דעם בילד, וואס פאר א סחורה ער / זי איז, זייער אסאך מאל נעמט דאס דער שדכן פערזענדליך, און נאך א פסק פון א אנגעווייטאגטע מחותן אז ער איז שולדיג אויף יענעמס גט וויל ער אפי' נישט אויפהייבן א טעלעפאן צו גיין ווייטער מיט זיין סדר היום, פרעגט מען שוין מיט א פשטות און צובראכנקייט "וואו זענען די שדכנים"???....

איר ווייסט וואו זיי זענען? אונטער די באנק צוקוועטשט, אנשטאט די עלטערן זאלן זיך אליין באשולדיגן איבער זייער חינוך וויאזוי זיי האבן נישט אויסגעריסן די שלעכטע מדות פון זייער קינד, צו זיך אליין באשלודיגן פארוואס זיי האבן זיך אריין געשטעקט דעם נאז, אדער געהעצט די קינדער איינער קעגן צווייטן, באשולדיגט מען גאר דעם שדכן. אבער אליבא דאמת איז צומאל דער שדכן טאקע שולדיג, צומאל האט ער פאהוילן פאקטן וואס קען ווען ראטעווען די גאנצע זאך, צומאל האט ער אפי' נישט צוגעלייגט קאפ אז דאס איז קיין פּאָר נישט, אין הכי נמי די משפחות מעטשן זייער שיין אויפן פאפיר, אבער דער חתן אליין האלט דאך נישט דערביי ביי וואס די כלה איז דערביי, אזויפיל שטעלט ער נישט צוזאמען איינס מיט איינס און ס'געשעהט נעבאך וואס ס'געשעהט. דאס איז אלעס סתם פאקטן, נישט קיין פערזענדליכע מיינונגען וואס מ'דארף צו טון, און וויאזוי עס צו פארבעסערן, אפשר ביי די תגובות וועל איך לאזן הערן מיין פערזענדליכע מיינונג, אבער עכ"ז קען מען נאך מער מאריך זיין נאר דער פייל האלט שוין ביי איבער 22 טויזנט קערעקטער'ס וועל מיר בלייבן דא....
און יעצט לאמיר הערן פון ענק,

????"וואו זענען די שדכנים"?????? 2

מעמד אינאגראציע

The winds of change are coming to even those who think that a suit or hat or sidelocks is all it takes to stand strong. Yoely is the epitome of that change. Worse than Lipa or any other guy with a mike. He gets to the bottom of the culture and exposes parts of it for what they are. Special attention must be paid to the body language, the rolling of the eyes, the handshake. There's lots to be learned from that. I laughed out loud. IMHO, Badchonim are the real "threat" to yiddishkeit that the powers that be see in the entertainers. What's the worse an entertainer can do, make you dance and sing? But a badchen, at least one like Yoeli, he gets you to think, and thinking is taboo in many circles....

Hijacked By Lubavitch!

(Harav Dovid Hollander, z"l)

The comments to Circus Tent: הרב דוד האלענדער ז"ל have been somewhat surprising, being that he was a man who was loved by all, except for maybe the Reform. But wouldn't you know, it seems like some people had a problem with his Lubavitch connection. It's as if the fact that such a personality could be such a chossid of the Rebbe and his work somehow gives credence to Lubavitch, and forces you to stop and think about YOUR position re: Lubavitch. Oh wait, it does. So the damage control begins and the attacks follow soon thereafter. How typical. It's as if the niftar had to fit it into your mold otherwise he's not worth your trouble. The Satmarer claims that he was a big chossid of theirs, the Rayah being that he would come every Hoshana Rabboh. The Litvak claims that he was one of theirs, the Rayah being his connection to RAK and others. The Lubavitcher, too, cites his many appearances in CH at the Rebbe's farbrengens and his yechidusen too. The only difference is that he fargins the Satmarer and the Litvak, whereas they.... (My comments in italics, henceforth)

First comes the Snag: "Rabbi Hollander zatzal was a good man, unfortunately he did not sufficiently distance himself from Lubavitch, especially in recent years, maybe because he felt that he needed them to work with the Russian Yidden in his neighborhood. As a result, the levaya was marred by having arch-messianist R. S. Butman as M.C. and having it announced that the aron will be passing by 770, before taking off to EY, in addition to the desecration of the big picture of the Rebbe and other Lubavitcher paraphernalia in his Shul, which it seems Lubavitch may be - G-d forbid - trying to take over gradually. Oy lioso busha, oy lioso chlima, a fine man who fought for emes and real Yiddishkeit should go out of this world of sheker in such a way, hijacked by Lubavitcher messianists. This should be a lesson to people to be careful, even if you mean well, be careful who you associate with, watch out for smiling messianists." עכ"ל

So we have the bashing of the niftar, z'l, by some snag shnook for not "distancing himself," and for basically being weak, having no choice but to capitulate to Lubavitch. Very nice. Well done, snag. Maybe Rebbetzin Hollander asked Butman to be the MC? have you ever considered that? Would you like it more if Paysach Krohn did the honors?

דערנאך רופט זיך אהן א איד וואס דאדערט אז מ'האט נישט געמאכט די לוי' ביי ראדני צו ביי 13 הופער גאס

"אלץ איינער וואס האט זיך באטייליגט נעכטן ביי די לוי' קען איך זאגען, אז די ליובאוויטשע האבן איבערגענומען די לוי', אין די צייט וואס איך ווייס קלאר אז ער איז נישט געוועהן קיין ליובאוויטשער חסיד... מען האט א גאנצן צייט גערעדגט פון רבי'ן כאילו מען שטייט יעצט ביי גבי האלצבערג'ס לוי'. הרב דוד איז נישט געוועהן קיין חסיד פון קיין שום רבי. אויב עפעס איז ער געוועהן זייער נאנט מיטן סאטמארער רבי דער דברי יואל מיט וועמען ער האט געהאט א נאנטער שייכות" עכ"ל

ר' איד, ווערט נישט אזוי צוקראצט, טאמער וואלט א סאטמארער מספיד געווען וואלט ער נישט אזוי גערעדט? זייט מוחל און האקט נישט אין קאפ


Then we have the winner, a guy who goes off on a tangent and stam has a good time: "What you write is no chiddush. Lubavitch believe that every single Jew should and will become a Lubavitcher. All their preaching that the Rebbe told people who became close to keep levush and minhogei kodesh is just twisting the truth to make them less scarier to others.The fact of the matter is that very few gevoreneh Lubavitchers keep their levush and give it over to their children. One famous case is Twersky the Rachmastrivker's son who's father had a fit when he became Lubavitch and the Rebbe promised they would keep the levush. The sad thing is yidden were moiser nefesh for yiddishe levush to now give it up for the modern dress style of the Lubavitchers, without peyos and with long hair. Feh."

Tell me, my good man, have you as cousin or brother who left the "fold" and you're having a hard time getting over it?!

הרב דוד האלענדער ז"ל

(Rabbi Hollander in Moscow, June, 1956, 3rd from left)

"End of an era" may sound cliche' to most of us, but it really is. Gone are the old time American Rabbonim who could darshen with the best of them and stick to their guns regarding Yiddishkeit. Known as "public enemy number one" when it came to the Reform and Conservative Movements, Rabbi Hollander often traveled to the Soviet Union during the very dark days - maybe not so according to commenter "UD" - bringing Tashmishei Kedusha and hope to his brothers and sisters there. As was usually the case with such Rabbonim and Askonim; Rabbi H was in close contact with the Rebbe and Lubavitch, בתוך שאר גדולי ישראל, often attending farbrengens and visiting the Rebbe, both in yechidus and on Sunday mornings. IIRC he was also a brother in law to the late Rabbi Moshe Sherer, their wives being sisters, not that he used that protektzia to help him much in life...

Read More In Matzav



Schneur comments:

Baruch Dayan Emes. Sar gadol Nafal beYisroel
I got to know Rav Hollander the last 10 years of his life , although I had seen him many years earlier. He was the pioneer in Soviet Jewry work. He established contacts there and visited Russia many times. He also lectured and wrote about his trips, thus bringing the issue of Soviet Jewry to the attention of American Jewry. He was a friend of the rabbinic community in Russia and was instrumental in bringing Rav Levin from Moscow in 1967, and Rav Levin spent a Shabbos in the Bronx. He was a Rav in a huge shul in the BRONX, Mt. Eden Jewish Center where hundreds heard his sermons. The grand concourse was the heart of Jewish Bronx. Later he moved to Brighton Beach and dealt with a dwindling congregation. He was the brother in law of the late R. Moshe Sherer, both married sisters the daughters of Rav Fortman of Far Rockaway. His shvogger's success, affected Rabbi Hollander's personality in different ways. Rabbi Hollander was never involved in the Agudah, but served as president of the Poalei Aguda for many years.

R. Hollander was a Modern Orthodox Rabbi, he was not yeshivish or chasidic. He graduated YC and RIETS, and served as President of the RCA. He was in favor of secular studies and read daily various newspapers and journals. He differed with many MO Rabbis, especially men like Rabbonim Rackman and Lookstein over recognition of non-Orthodox ministers as Rabbis. In this he became a 1 issue candidate. He opposed the NY Board of Rabbis and the Synagogue Council, and after years of battle he emerged the victor!

When I wrote an article in the Algemeiner about Rav Aron Kotler he blasted me the next week in print for not mentioning Reb Aron's anti Reform policies. Of course that was true, but R. Kotler's real achievements were the Beth Medrash Govoha and the creation of a rabbinic elite in the US, as well as his activities for the Agudah, and Chinuch Atzmai. But I could not get Rabbi H to understand that. But we became friends, and I assisted him in finding sources and books, and he was very grateful and he believed in hakoras hatov. He was an Ish Emes, although he wrote for the Algemeiner, he attacked Lubavitch on occasions when young shluchim abandoned the hard line Rabbi Hollander erected against non Orthodox Rabbis.

Girsa d'yonkesa. He was of Hungarian extraction, and austrit and kavod harrabanus was his hallmark, the apple does not fall far from the tree. A note: I heard that it was not the Rebbe who urged them to grow beards, but private Jews who had been in Russia told them that in Russia no frum Jew would take them seriously thus the whole group grew a chasimas zaken. Much more to write. To our sorrow he had no children so those who feel close to him should do something to memorialize his personality.

Zecher Tzaddik Livroche.

יארצייט

24 Teves Flashback

Harav Mordche Gifter

A Reader Writes:

In you recent post "24 Teves Flashback" you write in connection with the רבי נ''ע's worldview:

"The RR saw this Ma'amar HoEylom as he saw many other things differently than the rest of the Chassidishe world, namely that you don't just get something for nothing, and even when offered טאר מען ניט נעמען. The Rebbe does not need to be "Maygen" on you just because you asked for it, you need to work at it, and be deserving of it." While the topic itself calls for broader discussion [there's enough evidence to support the alleged "Paylishification" of Chabad. While i'm not sure how to reconcile all the relevant quotes, i do think that in order to conduct an analization of any idea with integrity one must be fore and foremost intellectually honest. Brushing away any citation which doesn't quite fit with ones forced thesis as "misconstrued" is as erroneous as those that attempt to ignore the other sources which don't exactly favor their lifestyles and choices. וד''ל ואכ''מ

I just wanted to draw your attention to a recent Teshura [Chaiken - Rosenfeld. Montreal, Teves 5769] where under the scaned photo of a 5 rubel note there is the following description [translation mine]:

"The Rebbe Rashab once called HaRav HaChossid R' Yisroel HaLevi Levin Shu"b, [also] known by the name R' Yisroel Nevler Z''L, and HaRAv HaChossid R' Eliyahu Shmuel HaKohain Z"L Kahanov the great grandfather of the Chossen. When they arrived once to visit the Rebbe he requested of them to go the Beis HaShechita and spend the day there monitoring the goings on, and to then return and report what they saw. And so they did. After debriefing, the Rebbe asked them what is their daily salary, to which they responded whatever they responded. The Rebbe the took four 5 ruble notes and attempted to give it to them (according to RES this was a sufficient sum). They, the young men, where somewhat abashed to approach and take the money, so the Rebbe told to them "I deprived you of a day's work, and we [therefore] need to compensate this loss. Nevertheless, they were ashamed to take the money. Then the Rebbe said: " אז מיר געבען דארף מען נעמען" (a well known adage of the Rebbe that one need to accept and it is improper to decline ch'v). Once, on a Yechidus of RES, he brought this [the 5 ruble note] to show the Rebbe [#7]. The Rebbe took it in his holy hand and seem amused by the note, [he then] returned it to RES!"

Not like it has any direct relevance, but i just thought I'd share.

A Lesson In Futility -------

----- by Rabbis Schechter and Feldman, zollen zein gezunt un shtark.





This video was filmed at an event at Bnei Yeshurun in Teaneck on March 5th, 2006. At the event, attendees were given the opportunity to ask questions of Rabbonim including R' Aaron Feldman, Rosh Yeshiva of Ner Yisrael, R' Mattisyahu Soloman, Mashgiach of Beis Medrash Govaha of Lakewood, and R' Aaron Schechter, Rosh Yeshiva R' Chaim Berlin. This clip shows R' Aaron Schechter responding to a question about the reconciliation of Torah and science in general, and the ban on R' Nosson Slifkin specifically.

I was never into the whole Slifkin fiasco. I don't get it, and I don't see the point of his holy war, not on his part and not on the part of his Rabbinic opponents. If a bunch of so-called intellectuals want to believe in some sort of Torah-Science hybrid, then so be it. More power to them. Leave them be. There's no great threat to the existence of old world pure Torah belief. Most people do not have the intellectual capacity of reading his books and having them change their minds. Even if they tell you that they believe in evolution or hybrid Torah/Science chances are they're stam hakking a chynek. You'd be better off not looking like an angry man who seemingly is not well-versed in the subject so he tells people that these are נסתרות that are best to be left alone. Even ignorant people like myself can see that. Then again, being that Teaneck has a reputation of being somewhat of a more intelligent city, one where many or most inhabitants are college graduates that have some background in Science, I would think that the approach that "you need not know, leave it to us, we know what's best for you" wouldn't really go far in convincing these folks that Slifkin is treyf. So what exactly was accomplished there by the two?!

Munkacser Abdication (Part I)

(Dancing at the wedding of his son, the Dinover Rebbe)

In di chassidishe velt today there are very few Rebbes that remember di alte heim. Most of the leaders today are either not in full commission or of the next generation. Or never really saw the Chassidim of old. There are still some older chassidim left who remember, thought their numbers dwindle daily. Those that do would remember that one very bright star shone for a very short while, it's light extinguished - albeit self extinguished - by the Holocaust and the events immediately thereafter. Lots of tall tales are told about this star, and many still shed a tear today when they mention his name. They tremble with Yiras HaKoved when speaking of his greatness, and cry for what could've been 70 years later. They wonder how such a shining star could willingly remove himself from the Rebbishe "galaxy" just as the world was in such desperate need of pre-war Rebbes to build and encourage. The star we talk about was none other than the last Rov of Munkacs, Rav Boruch Yehoshua Yerachmiel Rabinovitch, zt"l.

Engaged to the only daughter of the Minchas Elozor - אן אויסגעבעטענע קינד - as they say, he soon learned that his new surroundings were not what he was used. Sort of like Reb Nochum Yitzchok, HY"D of Rava Ruska. He was betrothed to the daughter of a great Chassidic Rebbe at a very young age - before he became a man - and didn't know what he was getting into until it was too late. We spoke at some length a while back about an incident in Reb Burechel's life and how seemingly his relationship with his in-laws was strained somewhat. There was a lengthy article in the Israeli Sha'ah Tovah magazine a few weeks back (which we will hopefully bring here) with a son of Reb Burech from his infamous second marriage, one Yair Rabinovitch, a half brother to the Dinover and Munkatcher Rebbes, where he goes into great detail into why his father left all the glory behind and remained a reclusive little-known Rov for the rest of his life. A Rov who was somewhat ignored by his own children and forgotten by the next generation.


(Reb Burechel in 5724 - Credit:Abarbanel)

As a child we knew that the current Munkatcher - may he live and be well - was a grandson and that was it. It sounded like somehow it skipped a generation; like a grandson inheriting his grandfather's red hair without the kid's father being red. Then, as we matured, we learned that there was actually a father who was still alive (!) but he wasn't worthy of being Munkatcher Rebbe, for some strange reason. Then we learned that he became a Tziyoni, so we understood why he wasn't the Munkatcher Rebbe. Then, when the wedding album - ראש שמחתי they called it - was released with all the pictures of the wedding and of the ME we wondered how it could all go so terribly wrong. Then, when we saw him - through pictures - as the Rov and Rosh Yeshivah in Munkacs, and the glory and honor and respect that he had, the questions only became stronger, and the reasons of his departure more difficult to understand. Sao Paulo, Petach Tikvah, Cholon; these were all positions that he held in the Rabbinate, but none of them can compare to the glory that was once Munkacs, glory that he willingly left behind. The reasons are many, and we aim to explore them on the virtual pages of this blog in the very near future, with G-d's help and with your learned input.

!תניא איז אמונה

I hesitate to bring this page as proof of anything, being that there are stories in this book that I very much doubt, but hey! why not? It suits me, so I might as well... Zalman Levin, son of Reb Avrohom Dov HaCohen Levin, tells how his father hired a melamed - a Litvak - for him so that he could get some extra learning in. Young Zalman had a strong desire to learn Tanya and he asked the melamed to learn with him. (I'm not sure why he would ask the Litvak melamed and not his father, after all, his mekushorim would tell you that he was the greatest authority on chassidus since the Tzemach Tzedek, and even the MahaRash was not enough of a Tzaddik for him, but so goes the story) The melamed said that "Tanya is Kabboloh, and we don't teach Kabboloh to young children," or even older children, for that matter. Again, we can wonder what young Zalman was thinking; that the Litvak would learn Tanya with a young child? Besides, I thought only dor hashvi'i Lubavitch got crazy and started learning chassidus with young kids, no?


שער חלק א' של הספר

The story - as supposedly told by young Zalman - continues: So I went to Rav Yonason Steif, zt"l, and told what happened, that the melamed says it's Kabboloh and he won't teach it to young children. So he answered "my son, Tanya is NOT Kabboloh, Tanya is EMUNAH, and it's never too early to teach young children abut belief in Hashem and all that he does. If the melamed doesn't understand it send him to me and I'll explain it to him. From then on the melamed would learn Tanya with me too. The story is wonderful, and really suits me, but being that there are lots of stories that are told in his name that NEVER could have happened, being that the times don't shtim, I foresee a problem with this one too. IIRC Rav Yonasan Steif arrived on these shores in 1946, soon after the Holocaust. Gershon Tannenbaum's article tells us that he was the last RB"D of Budapest. I thought he arrived in 1938, I must've confused him with the Tzaylemer and Mattersdorfer Rabbonim. Zalman's father died on Shavuous of 1938, and Zalman was already a young man then, probably in his 30s. So when and where did this story happen? He was in Budapest as a child? s'leigt zich nit affen seychel bichlal!

When sitting here and trying to figure out how the compiler of this story book could have made such a grobben to'us, I realized that it's like the kashe "vee azouy hut noach gekent boyen di teyveh ven er iz geven blind," so too here. For those of you who remember, the answer to that kashe is : Noach iz gornit geven blind! The story was not told by ZL, I confused it with other stories in the book that were told by him. It was told by another Rov, one who remains a mystery to me until one of my good friends will get a hold of the book and look for the mesaper haMayseh themselves. אויבIt does seem like a "malach," since he said that he davened in Nesivos Oylem, the last bastion of "old Chabad".......... אזוי the story can be 100% accurate, and we Hungarians - at least those identify with RYS and the Budapest/Adas Yereim approach to life - need to start learning Tanya with out young children forthwith! Otherwise they could have serious deficiencies in their Emunah and be of questionable Jewish character, something that would easily affect their status regarding acceptance to yeshivos, and - gasp! - shidduchim!

Zwiebel et. al. show the way

We've spoken many times, thought not much recently, about the Agudath Israel, and what they do and do not do for the average Jewish Joe in America today. It's been so long, I don't even know what the last issue we had with them was, but it was probably Lubavitch-related. Many of you accuse me of being one-sided and of employing a double standard, criticizing, but never giving credit when due, although that certainly is not the case. It certainly is not as easy and not as exciting as criticizing, especially in the line of work I'm in - blogs work, that is. There's only so much you can write in a congratulatory tone, words like yipee, yay, hooray, and bravo only go so far, after that you're not left with much else to say. Which is why I'm dragging out this paragraph to no end; I haven't written much this week and I'm beginning to miss it. That's what writers often do, they stretch out their sentences, especially if they get the old "nickel a word," which I'm not, but I'm still in that frame of mind. Now that we've gotten that out the way we can go on to paragraph two. בשם השם נעשה ונצליח

A delegation of Rabbis and askonim visited Sholom Rubashkin in jail on Tuesday. We're all tired of arguing the points of the case and whether or not what he did was wrong, and whether or not he deserves to shvitz in jail while others enjoy their $10Mil penthouses. Every once in a while many of us ask ourselves "what's going on with Rubashkin?" and a "nebach," "tsk, tsk" may escape our lips. We may not even remember until VIN reports some update about his case. Yet people like Reb Chaim Dovid Zwiebel did remember Sholom and shlepped down to Dubuque and Des Moines to plead his case and to "do" in Pidyon Shvuyim. I know Rabbi Lerner and others are involved too, but we never did get on their cases to begin with. Hence the focus on CDZ. I do not know if he went as an independent lawyer or as an official representative of the AI, but he used his connections and clout to get down there and plead. That's more than any of us have done, and more than many of his friends and co-Chassidim have done. May Hashem bless him for that.

"?וויפיל גיט ער דארט"

The above picture was taken at the Seudas Aniyim tonight in Seret-Vizhnitzer Hoyf in Haifa, Israel. I know that the ארימע חתונה is a time-honored tradition in many Chassidishe Kreizen, and I'm sure they had good reasons for it, but I doubt they happened like this, where the ארימעלייט were made to get up on a stage and "beg" for their money. The Rebbe's simchah shel mitzvah is very apparent... Is that 10 shekel? fifty? a hundred? only the man with the Yechi yarmulke about to get it knows, unless you've got a eye like a hawk and can make it out. I'll tell you what, I know this poor thing has little pride left if he shows up to get his portion of chicken and few bucks, but do we have to make him climb up on a stage where a thousand nosy bodies are stretching too see how much cash he's gonna get?

See Here

Appearances....

"אם ננעלו דלתי נדיבים דלתי מרום לא ננעלו"

Schneur's amusing comments about the shock on the faces of those who were taught to despise Rav Kook, when they come to the library and actually see his picture, complete with the Spodik, untrimmed beard and peyos, amused me. We can differentiate between the two more zealous factions in Yiddishkeit today, the Yeshivishe and the Hungarians. (the Israeli so-called "perushim" as far as this conversation is concerned are an enigma and will be not be included in this discussion.) The Hungarians have a hard time seeing anybody with yiddishe simonim as not good; they immediately assume that someone they call an "Apikores" looked like a goy. Recently - among the Satmorim at least - they've taken that to a new level, where even Rebbes with peyos to the floor and veise bekitshes can be called "kofrim" wholesale, but when push comes to shove, when you confront them, they'll admit that s'iz nisht mamesh azoi. They'll have a hard time telling you that they wouldn't eat in a Gerrer Chossid's house - or Rav Elyashiv's for that matter - because he votes in the Israeli elections or worked for the rabbanut.


.......רקוד מצוה" - 70 שנה אחרי"

Then take these two pictures here and tell me what you think. Here we have two of the purest creations - Teimene Yidden with the original levush still intact, "antenna" and all. A Satmarer would salivate at the sight - maybe I would too. These folks managed not to be coerced into dropping their yiddishkeit in Israel, despite what the Tziyonim tried to do to them. I guess the Tziyonim were happy that they took their kids, or maybe these people made aliya pre-State days. Anyway, it seems like these pure and holy people had no problem dancing together in public, with a strange man banging on the oil can/drum taking it all in! Is THIS what they did for 2,000 years in the deserts of Yemen while we thought they were as pure as the wind-driven snow just because they had Simonim?! Can you imagine a Yerushalayimer Yid dancing with his wife like that in public while other strange men supplied the musical accompaniment? Of course you can't, so why do they get away with it just because they say Ivri funny and didn't accept the cherem deRabeinu Gershom?!


מסעודה, רקדנו מספיק היום, באי נכנס הביתה

Ah, The Soviet Utopia!

All photos are by Life Magazine photographer Jerry Cooke and were taken in Moscow in the spring of 1959. Glorious post-Stalin days, I presume.....


"ניטא היינט קיין פלייש, מיין ליבער פרוי"

I was quite taken aback by Reb UD's words, commenting on Circus Tent א ציג מיט זיבן ציגאלאך that Soviet children had it as good as no other children living elsewhere in free societies, "The happiest Children on Earth," as he so eloquently put it. He accused me of being ignorant about the Soviet Union, me being "born in the back seat of a Lexus," and that the infamous bread lines only started in the 80's. DeHaynu, that for 60 plus years all was well in the Soviet Union, save for the executions and the gulags, I guess. And after 30 years they figured out how to feed all those people, until something happened in the 80s. nu, nu. You guys always accuse me of suffering from Stockholm Syndrome, as if I was a prisoner in a society I was "kidnapped" to and learned to like my "captors" since I had no choice and could not leave. Beside for the fact that most of you wouldn't recognize Stockholm Syndrome if it smacked you in the face; why would you even say something like that when it could be so easily said about every frum man and woman, that they too want to join society but are imprisoned by their beliefs and by society?! Sure, you'll SAY that you either can leave if you so wish, or have no desire to, but maybe you too are suffering from the dreaded disease?


מנינים אזוי ווי אין מונקאטש און שומרי שבת........ וד"ל

So, is it safe to assume that Mr. UD is the poster child for the dreaded syndrome, since he so yearns for his childhood in the CCCP? Or is it the natural nostalgia that people have for their homeland no matter where they come from? We can infer from his words that he didn't have it so hard there, and I would also think that he grew up at the time when things began to change, so his basic needs may have been taken care of. Hence, all was well for khaver UD in the Red Heaven. Then again, maybe we were lied by both the American and Lubavitch propaganda machine who had it in their best interest to defame the great USSR so that they not look so bad. Maybe all those JEP tapes crying for Nikolai who was stuck in Russia were just marketing ploys that were used to collect money for Russian Jews that really didn't need it. Maybe all those Olomeinu articles that chronicled the hardships of the רושיסע אידן were nothing but fairy tales. Maybe Shlomo Carlebach and his crying for Russian Jewry behind the Iron Curtain was nothing but a show by a Lubavitch-trained entertainer who could spin a tall tale like nobody's business.


!שיעורי תורה פונקט ווי אין בני ברק

Stranger things have happened, my friends, I've learned lots of new ideas, such as me not being part of Judaism. Sucas as despite numerous people recounting stories they heard from RYBS about the Rebbe in Berlin they only passed each other on the street, sort of like me and my Chinese neighbors down the block. So maybe this is one more step in the re-education of Hirshel Tzig, the Tsap who still has lots to learn. Maybe we'll see the idea of בא ללמד ונמצא למד, come to life here compliments of UD and the others here who see things so differently than I do. After all, we have photographic evidence compliments of LIFE magazine that Jews could learn, daven and even buy Kosher meat if they so pleased! Forget about Stockholm Syndrome, I'm just confused now. How silly of those Lubavitchers and Novardokers and Breslovers to want to leave Russia at any cost, if only they would've known what we know now they would never have left the Motherland and come to the abyss we know as these United States! In Russia they would live Baalebatish, like the book we showed says. Ok, I'll stop repeating myself now. I need a beer, and I have just what I need in the fridge. A Blue Moon bottle, Wheat Ale, with an OU to boot. I know it can't compare to Soviet Beer, but that's all I got for now.

L'chaim!