R' Luzer Reich goes to print

He was a Bocher'l from Manchester and he wrote it as he saw it. Shabbos with the Belzer Rov, Chevroner Yeshiva, Levayos for Gedolei Yisroel, Kfar Chabad on 19 Kislev, Hafagones in Meah Shearim, they're all there. A while back we had the uncensored version of R' Luzer Reich's letters back home in 1953-54, but I'm not sure what IBS has. Buy it here, and tell them the Tzig sent you, maybe they'll send me a copy.

Principaled Lies?

No, this is not a personal attack against Rabbi Hertz Frankel. It is what you might call simple question that comes to mind when you read his weekly article in Ami magazine. It may have reached the climax - or low point - depending on how you look at it, this week, with the bombastic headline you see here. In honor of 21 Kislev we were all told that we all owe a great deal of gratitude, and we're forever indebted to the Satmar Rov. That were it not for him we'd all still look like we did in the 40s, the 1940s, that is, and we'd eat Hershey's chocolate and Entenmann's cakes. Our wives would not wear sheitlech, even our Roshei Yeshiva's wives, and our daughters would go to mixed beaches. Shtreimlach? מאן דכר שמיה. Children speaking Yiddish? fugedaboudit!!! We had RaSHBI in our midst and we never even knew it. So you might say that after seeing that article I had seen enough! I just wonder why RHF didn't send his own kids to that euphoria if he loved it so... Is this his opinion since when he worked there, אין בית רחל, or has this been happening to him only lately; this idea that it's all Satmar, and always has been/will be. I've read the series that RHF writes since its inception. Not every week, but often, as often as I see it, which is often. I try and buy the magazine every week when I do the grocery shopping. Until this week the series didn't garner any negative responses, at least we didn't get to see any. [Now, in this week's issue, one week after the issue discussed here, Ami went ahead and printed a letter to the editor which took RHF to task for printing what they saw as untruths. So it seems like I'm not the only one who sees the series what it's really for.

Question 2 is where does the editorial board - notably the published, Reb Yitzchok Frankfurter - stand with all the Satmar pushing that goes on EVERY, SINGLE, WEEK. No, I do not expect to see a PR piece from Lubavitch every week, and I would be surprised to see an Agudah/Torah U'mesorah/Chinuch Atzmai piece every week, Avi Shafran not withstanding. So why is Satmar allowed to have one that is repackaged as memoirs? At first glance it would seem that the reason is RYF's allegiance to Satmar, which is fine. His family is very close to the Rov there. I have no issues with it. I'm not here to call him out and to "expose" anything. That's not what I do here. But then we need to remove the mask. If all RHF has to say about his tenure in BR of Williamsburg is that the SR was the Savior to Yiddishkeit post-WW2, then don't make it about being principal. Then, if that wasn't enough, Frankfurter starts being all diplomatic and makes sure to plug both Satmars. As if. C'mon, don't insult our intelligence, brother! If you want your magazine to be a cut above don't talk down to us. Otherwise you're no better than the others, and we know that if that were the case there'd be no need for Ami in the first place, right?

Pages 84-87- Ami-issue 50.Rabbi Hertz Frankel

'שמעתתא ב

ג' טבת איז דער יארצייט פון הגאון ר' חיים סטוטשינער, באקאנט אלץ ר' חיים שמואלעוויטש. ר' חיים איז געווען אן אייניקל פון דער אלטער פון נאווארדאק, און האט חתונה געהאט מיט א טאכטער פון ר' לייזר יודל פינקל, דער מירער ראש ישיבה. ר' לייזער יודל אליין איז געווען א זון פונעם אלטער פון סלאבאדקא, ר' נטע הירש פינקל (הראשון). ר' חיים'ס איידעם איז געווען ר' נחום פערצאוויטש, און ר' נחום'ס איידעם איז ר' אשר אריאלי, א מגי"ש אין די מירער ישיבה אין ירושלים. ר' חיים האט א זון ר' רפאל, וועלכע  איז אויך א שטיקל ר"מ אין די ישיבה דארט, אבער איך פארפאר שוין פונעם טעמע מיט די אלע יחוס
גערעדאכץ

כידוע איז ר' חיים געווען אין קאבע, און דערנאך שאנחיי מיט די תלמידי הישיבה די גאנצע צייט, 6 יאר ,און איז צוזאמען מיט זיי  געפארען קיין אמעריקע. קודם איז די שיף אנגעקומען קיין ס' פראנציסקא, און פון דארט איז מען געפארען נאך ניו יארק. רוב תלמידים זענען דאכט זיך פארבליבען אין אמעריקע, און ר' חיים מיט ר' חאצקעל לעווענשטיין זענען שפעטער אפגעפארען קיין ארץ ישראל. אף ר' חיים דערציילט מען אז פארענדיג אפ'ן שיף קיין אמעריקע האט פאסירט אזא מעשה: די רייזע איז גאנץ א לאנגע, גאנצענע טעג, און די בחורים זענען געווען אומגעדולדיג, וועלנדיג שוין אנקומען צום פארט אין אמעריקע. איינער איז אמאל געזעצן לעבן ר' חיים'ן און געפרעגט "וואו האלט מען," מיינענדיג וואו מ'האלט מיט די רייזע און ווען קומט מען שוין אהן, פאר א גוט יאר! האט ר' חיים זיך אנגערופען "וואו מ'האלט? שמעתתא ב'! אט דאס איז געווען ר' חיים. כולו תורה. קיין פאליטיק און קיין קנאה שנאה. און פאר דעם האט ער - לדעתי - זוכה געווען אז אפילו עמיהארצים ווי איך זענען מוקיר און מכיר די גדלות פון ר' חיימ'ן און שרייבען וועגן אים מיט דאס גרעסטע מאס דרך ארץ און יראת הכבוד

זאת חנוכה ביים אהל מיט מוטה פראנק

כולם באים לרבינו

"Who's Motta Frank,' you ask? well. He's a "mashpia" of sorts. A Breslover Chossid. And he seems to have a message that resonates with some of our adolescent youth, some of whom joined him there last night.

"כפר חב"ד של פעם"

equal opportunity offender...

The Mystery of Reb Chaim Stein and the Old Skolyer Rebbe

Our old buddy Yeshiva World posted this article about the late Reb Chaim Stein, Rosh Yeshivas Telshe-Cleveland. The article is all good and well, but what caught my eye? the pictures in the background. (Is he reading the Yated there?) You can tell alot about a man by the pictures on the wall behind him. You see the MaHaRI"L, Reb Yosef Leib Bloch of Telshe, and his son and Memale Mokom the Telsher Rov, Reb Avrohom Yitzchok Bloch, HY"D - zeide of R' Avremel Ausband of Riverdale, his mother's father - and I believe the Steipler as well. But then, surprise, surprise! The Old Skolyer Rebbe! Not once, but twice. In the left hand corner of both big pictures you see him proudly displayed. What gives? We know that Reb Chaim had Lubavitcher Shvoggers in Kfar Chabad, and even his shver, Reb Chaim Leib Zaks of Uzda, lived there after WW2, but what was the connection to the SR?

Any suggestions?

Lipschutz and the Rubashkins

an article in the Israeli "בקהילה" magazine

די פיפטע ליכטל אין סטון עוועניו

- Rav Hutner 5th day Chanukah תשכ"ה - 

Click on link above to be taken to page where audio will begin automatically.

.....גרויסע מענטשן גרויסע דאגות

 פרעמישלאנער רבי, שליט"א ביי די חנוכה ליכט, היינט אווענט

 באקומען א "בליץ פאסט" פון א איד וועלכע רופט זיך יואליש

תיכף נאך אסרו חג סוכות, לאזן זיך די רבי'לעך ארויס אויף די יארכע זיך אפמעסטן א קאלירטע בעקישע וואס זאל קלאפן מיט די מנורה, מיט די ספעציעלע אויפגענייטע סערוועטלעך, מיט די נטילת ידים שיסל און טעפעל, מיטן שיינע האלצערנע מזוזה. די ציל פון א שיינע בעקישע איז צו דערלאנגן אן ארט פארן בילד "סמעק" אין די מיטן פון די פאדערשטע בלאט אויפן "כל העולם כולו" - חנוכה ספעציעלע עדיציע. די פארגאנגענע וואך, ווען עמך אידן שפירן זיך גרייט פאר חנוכה נאכן איינקויפן "ווירדשין אויל" און טשאקאלאד חנוכה געלט, הערשט אבער אן ערב פסח פיבער אין די חסידישע קוויטל שטיבער. דער רבי שפאנט ארויף און אראפ, די בעקישע ברייט אפען, די היט ווערט אראפגעשליידערט אויפן טיש. די רבי איז זייער אומרואיג און צוקאכט, אלע וויילע בליקענדיג אויפן צעל פאן וואס ער שלעפט ארויס כלאחר יד פונעם שיעפע בעקישע טאש. ער ווארט אויף א טעקסט מעסעדזש וועלכע האט געלאזט אנזאגן אז דער שניידער וועט קענען פארשאפן נאך מאטעריאל צו קענען ארויסלאזן די נייע בעקישע אין די ברייט, און ס'וועט זיין גרייט פארן בני יששכר'ס ערשטן לשם יחוד. איז די בעקישע געווארן גרייט אין צייט? לויפט קויפן דעם "כל העולם כולו" געוואר צו ווערן

ר יואל און ר' חיים

Reb Yoel Kahan visiting Reb Chaim Kanievski at his home in Bnei Beraq on Sunday evening. RYK had been in the Holy Land, and farbrenged and gave shiurim in several locations. Also seated is Reb Mendel Vechter. Standing is Moshe Shilat of ",תורת חב"ד לבני הישיבות" that organized Reb Yoel's trip.

Photo Source and transcript of "shmuess" here

!!סקווער אונטער שווערע אטאקע פון יואל

אינעם "פארווערטס" פון היינטיקע וואך

גיט נישט אפ א טראפעלע כבוד פאר'ן סקווערער רבי'ן - רופט אים ביים ערשטן נאמען, אהן קיים שום עהרע - רופט די חסידים "מאנסטערס" פראסט און פשוט. נוצט זיינע אזוי גערופענע סאטמארע חסידים פריינט צו אטאקירן סקווער, דורך דעם וואס ער זאגט איבער קינדערישע טשעפעריי וואס ער האט געהערט פון זיי, און זאגט אז "מוטשען זיך די סקווערער חסידים פֿון פּסיכאָלאָגישע קאָמפּלעקסן," בקיצור, א פולשטענדיגע אטאקע קעגן אן עדה קדושה פון אידן וועלכע ווילן נאר דינען דעם אייבירשטען אהן קיינע שטערונגען אוועק פונעם טומל פון די שטאט, און אהן דעם וואס מ'זאל זיך דארפען באציהען מיט מענטשן וועלכע האבען נישט די זעלבע איידיעלן ווי זיי. דאס אז דאס רוב פון די איינוואוינער זענען ניטאמאל פונעם אוקראינישען אפשטאם איז אויך אן "עבירה" אין יואל'יש'ל'ס לויטערע אויגן

חרדי'שע אידן האבען א חוב קדוש דאס צורעכט מאכען

אזוי ווי דער רעבעזיחרוינעליוורוחע

די זיסע תינוקות של בית רבן שלא טעמו טעם חטא ואינם כורעים לבעל, פון די הייליגע מוסד על טהרת הקודש די סאטמארער תלמוד תורה אין בארא פארק, גייען אויף א ספעציעלע נסיעה אויף א באן אזוי ווי די רבי ז"ל, ווען ער איז געפארען פון בערגען בעלזען קיין שווייץ און איז אנגעקומען אום כ"א כסלו תש"ה. היינטיקע יאר פאלט אויס כ"א כסלו אום שבת קודש איז מען מקדים די נסיעה און מ'פארט א טאג צוויי פאר דעם. מוצש"ק וועלן פארקומען 2 גרויסארטיגע פייערונגען, פאר די 2 סאטמארע פארטייען, איינס אין וויליאמסבורג און איינס הארט לעבן קראון הייטס. חרדי'שע אידן איבער די וועלט ווייסן אז אי לאו האי יומא וואלט קיין אידישקייט אין אמעריקא נישט געוועזן, און אין ארץ ישראל וואלט נאר געווען א קליינעם קומץ פונעם ישוב הישן.

Bray of Fundie reflects on Yud Tes Kislev

"On the Chasidification of the rest of Jewry"

מיין שפראכעלע יידיש

הלוואי וואלט דאס געווען די איינציגסטע זאך וואס ביי אונז פעלט
אבער דאס לידעלע איז א פיינע און אן אמת'ע

פון דודי קאליש

א דאנק דער וואס האט עס מיר געשיקט

אין דעם זכות און אין זכות פונעם אלטען רבי'ן זאל ער געהאלפען ווערן מיט אלעס גוטס

א שפיל לכבוד יו"ט

It's the man, not the beard (Guest Post)

Photo: Mary Margaret Chambliss

Matisyahu in his own words

Here’s to you, Matisyahu – L’chaim!

I don’t know much of the music – but I think “One Day” is as good a song as I’ve ever heard, and to a lesser degree, I liked a couple others that I happened to listen to – and I don’t even know the man at all. Like all “stars” who ascend and find success in the pop world, he quickly became a caricature in the minds of the masses as well as his fans or detractors. That world is a tough place, a roller-coaster of emotional peaks and valleys – it’s what they call “life in the fast lane,” and it’s not for the faint of heart. For all its attractive veneer of fame, fortune and achievement, it’s a life that few of us can relate to at all.

Among the realities that come with the territory, everything becomes amplified and placed under a microscope. It’s constantly and consistently open-season on the human being in question, as the non-stop judgmentalism of the folks keeping score at home and on the streets heave praise, scorn or indifference upon their subject without mercy. Ain’t life grand? Bastards and bloodsuckers is what we are, my friends. Not for nothing do many a famous star or starlet suffer either silently or publicly – oh, but you say, “they’re big boys and girls,” or “if you can’t take the heat stay of out the kitchen.” Ain’t you a sweetheart.

“Hey,” you respond, “they wanted the money, right? They wanted that fame, right? Well, they can’t have their cake and eat it to, you know.” Uh huh, you must be one of the compassionate types, eh? I don’t have a clue what the beard thing is about, and I don’t know much about the man other than the fact that he’s another human being trying to find his way. And that second point is, I believe, more than can be said for many of us. Most of the gutless pontificators and self-proclaimed know-it-alls (myself included), simply live life in the break-down lane, exchanging liberty and all of life's possibilities for the safety and security of following the rules of convention, “minding our rhyme and meter and going quietly about the business of achieving other ambitions.” So it is that most of us live those lives of “quiet desperation” that Thoreau spoke of, and throw stones at those who take the road less-traveled. So, I don’t know Matisyahu’s thoughts at all, but I do know what it means to feel alienated. I know what it means to feel imprisoned by my community or to be put in a box by others. I know that there are countless times that I would have loved to give ‘em all a big pie-in-the-face. How many of us wouldn’t have liked to kick convention to the curb and scream out, “I don’t want to be a part of you all?! I don’t want you to keep on defining me!” When will we give people room to live?

Welcome to Auschwitz...

P. Chovev in the Israeli Yated (no relation to the American Yated) tells us that we should learn from the Nazis that gender separation is normal and should be implemented in Israeli society. Somebody needs to tell Mr. Chovev that using Nazi methods as proof of anything doesn't fly anymore. Not that it ever did.

365123927593232

Source: News1

Matisyahu goes OTD...

"No More Chassidic reggae superstar"

I guess there is no life after Chabad... I suppose that living in that culture does have an effect, no matter what you have on your face or on the side of your head. This is not to attack the man, just observing and maybe using him as a case in point. In any case, we feel for Matis and hope that he finds his way back. Maybe if he was less cryptic in his messages we'd know where he's up to and not have to resort to guessing games.

תולדות ר' מנחם מענדל בן אדמו"ר מהר"ש נ"ע

אזוי, זוכענדיג עפעס אנדערש איז מיר דאס צוגעקומען
אויף עמ' 50 קען מען זעהן די הסכמה פון רז"א און רמ"מ אויף ר' הלל'ס פלח הרימון, וווי אויך די הסכמה פון די ליאדיער רבי'ס. ביי מיר איז דאס א שטיקל חידוש אז מ'האט אונטער געשריבן אין איין ספר, כאטש די מחלוקה. אפשר איז דא א מעשה אונטער דעם. אפשר איז די מחלוקה נאר געווען צווישן דעם רבי'ן רש"ב און די קאפוסטער, אבער די אנדערע ברידער האבען יע געלעבט בשלום מיט די שוועסטער-קינדער זייערע? און ווער האט געברענגט דעם ספר לדפוס? פארוואס האט ער נישט געבעטען פון דעם רבי'ן אן הסכמה? וויל די רביים פלעגן נישט שרייבן קיינע הסכמות
???

תולדות ר' מנחם מענדל בן אדמו"ר מהר"ש נ"ע

Simcha Break. Back soon.

Remember the Arizona! (Pearl Harbor - שבעים שנה)

I think days like these are important to remember.

Hanukkah - from your friends @ Aish

I just report the news...

ליובאוויטש מכבד מונקאטש

MUNKACH (1)

RMT (left) at the B"M

A תשורה published by the Shliach in Ungvar and the Carpathians, Reb Mendel Teichman, in honor of the Munkatcher Bar Mitzva. Teichman -  fin an Ungarisher Oopshtam -  maintains a very close relationship with some of the Rabbonim that are the Rabbonim/Rebbes of those towns (in name only.) Most notably the Munkatcher Rov, who helps Teichman in many ways. The תשורה was distributed to every person in attendance at the שמחה.

POTD

מונקאטשער רב שפאצירט אין די מונקאטשער גאסען מיט א איד א נגיד, א יליד מונקאטש, פאריקען חודש ווען ער איז אהין געפארען פראווען א בר מצוה פון אן אייניקל

דער איד, כאטש ער איז דארט אויפגעוואקסן, איז נישט געווען פון א שטוב פון מונקאטשער חסידים, נאר זיי זענען דוקא געווען שטארקע בעלזער חסידים, אזוי אז די איראניע איז גרויס. נישט גרויס, נאר ס'איז איראניש, אבער דאס בילד איז א געשמאקע פון דעסטוועגן. דער רב איז אין זייער א גוטען שטימונג, און מ'זעהט אז דאס אוועקפארען פון די טומל פון די בארא פארקער גאסן, און סתם די ימי שמחה פון אן אייניקל'ס בר מצוה, און צו דערצו נאך ביים הייליגן זיידען אין הויף.

הרב בצלאל נאור on OWS

All this talk about Trotsky (Leibel/Lev Bronshtein) got me thinking about this clip that I had saved for a few weeks now. You may know Rabbi Betzalel Naor from his writings. He's a very unassuming man who makes an appearance at our shul in Monsey every little while, sits in the back, and enjoys the anonymity while learning. He was amused that I knew who he was... RBN, as a talmid of Rav Kook, posthumously, that is, is carrying on RAYHK's tradition of thinking outside the box and being in line with current issues. Here's what he thinks about the "Occupy Wall Street" movement.